Thursday, July 22, 2010

Σάλος, λέει, για τα κατοικίδια...


που ψοφάνε στις αποσκευές των ΚΤΕΛ.

Πριν ένα χρόνο το είχα γράψει-και αυτό δεν το λέω για να πω "χα το είχα γράψει" αλλα για να δώσω εμφαση στο γεγονός οτι εδώ και ένα χρόνο δεν έγινε τίποτα, όπως δεν έγινε τίποτα και τα τόσα χρόνια πριν το ανακαλύψε εγω ή καποιος άλλος ταξιδιώτης.

Πριν ένα χρόνο λοιπόν ήθελα να ταξιδέψω στην Πελοπόνησσο και ζήτησα να βγάλω εισιτήριο για το μικρό σκυλάκι μου, μόλις 700 γρ.
Μου είπαν οτι αν οδηγός το αποφάσιζε, θα το έβαζε στις αποσκευές.
....
Δηλαδή εγώ να αγοράσω εισιτήριο, να μπώ στο ΚΤΕΛ, και αν στην Κόρινθο παραπονιόταν καποια γιαγιά που μπερδεύει τα σκυλιά με τις κότες που έφερνε ο Χατζηχρήστος επι της εποχής της στις ταινίες του Θυμιου, εγώ θα έπρεπε ή να σκοτωθώ με τον οδηγό, ή να κατέβω.
Τελικά, προσπάθησα να βρω τραίνο. Και όλοι φαντάζεστε τι ταλαιπωρία τράβηξα με τις διακοπές και καταργήσεις των δρομολογίων.
Ειδικά τον Αυγουστο, που μας δήλωσαν οτι θα συνεχίσουμε με ΚΤΕΛ από Πάτρα, ματαίωσα τις υπόλοιπες διακοπές μου.


Στο τραίνο δε, με ενημέρωσαν οτι δεν μπορούσα να πάρω το Εξπρες. Μάλιστα.
Το σκυλί μου μπορεί να δώσει "μικρόβια" σε όσους πληρώνουν πιο λίγο, ή στο εξπρές αυξάνεται ο κίνδυνος να γίνει εστία μόλυνσης;
Περα της πλάκας, υπάλληλος των τραίνων μου είπε εμπιστευτικά οτι είχαν πετάξει έξω τουρίστες με τα σκυλιά τους. Οτι αυτό γινόταν συνέχεια.

Εγώ αυτή τη στιγμή εχω 3 σκυλιά. Και Γείτονες. Και οι γονείς απαγορεύουν στα παιδιά τους να έρθουν να παιξουν με την κόρη μου, λόγω των σκυλιών.
Μου πήρε αρκετές μέρες να το καταλάβω, καθώς και πολλά κλάματα της μικρής που δεν καταλάβαινε γιατί μετα από την πρωτη επίσκεψη που πήγαμε, μετά μας απέφευγαν. Περνούσαν απ έξω και μόλις η μικρή έλεγε να έρθει μετά να παίξουν, η γιαγιά έβρισκε μια δικαιολογία. Στην αρχή νόμιζα οτι εγώ εκανα κατι. Μετά πήγε το μυαλό μου στο πονηρό (λόγω ενος άλλου γείτονα που όποτε με χαιρεταει μου πιέζει με νόημα το χέρι, ο σιχαμένος). Και τελικά κατάλαβα. Τα σκυλιά. Τα μικρόβια.

Στον εγκέφαλο των ανεγκέφαλων.


Προς ΚΤΕΛ
Μην κάνετε συμβάσεις με ηλίθιους πρωκτικούς οδηγούς.
(και μιας και μιλάμε για ηλίθιους πρωκτικούς οδηγούς, μήπως να ελέγχανε λίγο και τα σχολεία σε ποιους νευρικούς μαλάκες εμπιστέυονται τα παιδιά μας;)