Νομίζω οτι ειναι πολύ εύκολο για μένα και για τον καθένα από μας να πιστευουμε ό,τι θέλουμε για τον εαυτό μας. Κακοί, ειναι οι άλλοι, εμείς ειμαστε καλοί. Και αν υποπέσουμε,ε, τα λαθη ειναι ανθρώπινα.
Ειναι σοκαρίστικό το πόσοι άνθρωποι ζουν πίσω από ενα ψευτικο προφιλ στην αληθινή ζωή τους.
Σχεδον όλοι μας αδυνατούμε να δούμε τον εαυτό μας με ειλικρίνεια. Γιατί πονάει, γιατί δεν ξέρουμε πώς, γιατί εχουμε κάνει τόσα που ειναι πιο εύκολο να λεμε ο,τι θέλουμε, να πιστεύουμε ό,τι θέλουμε και να απομακρύνουμε ή φιμώνουμε ό,τι σπάει το πέπλο της ανοησίας μας.
Γιατί αν λέμε ψεματα στο εαυτό μας, δεν μας αρεσουμε όπως είμαστε, και με το να παραμυθιαζόμαστε, εγγυομαστε στον εαυτό μας οτι δεν θα αλλάξουμε.
Αφού δεν υπάρχει ανάγκη...
Ομως αυτό δείχνει οτι ξέρουμε τι ειναι το σωστό και τι λάθος. Δειχνει επίσης οτι δεν ξέρουμε να ξεχωρίσουμε τις ανάγκες μας και τα θέλω μας, καθώς και τα συναισθήματα και τις πραξεις μας.
Μπορεί να ζηλέψω την διπλανή μου για την τελεια δουλειά της, τον τέλειο γκομενό της.
Δεν ελέγχονται τα συναισθήματα.
Το να του την πέσω όμως με καθορίζει.
Το να τον αφήσω να μου την πέσει με καθορίζει.
Μπορεί να ζηλέψω το ρούχο της φίλης μου.
Το να της το κλέψω με καθορίζει.
Το να της το χαλάσω με καθορίζει.
Υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας, μικρές ή μεγάλες που μας καθορίζουν, που δειχνουν από τι ειμαστε φτιαγμένοι, τι σόι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλα εγώ προσπάθησα πολύ όλη μου την ζωή να ζήσω στα ιδανικά που μου ειχα βάλει. Και όταν απέτυχα, δεν το σκούπισα κάτω από το χαλί.
Το έβαλα κάτω, το χτυπησα το λιάνισα το ανέλυσα και αποδεχτηκα το τι έκανα.
Με έμαθα λίγο καλύτερα.
Δεν κάθισα να πνιγώ στις ενοχές, ειναι αχρηστο συναίσθημα όταν δεν ξέρεις πώς να εξιλεωθείς, και κυρίως στον εαυτό σου.
Και περιμένω την επόμενη στιγμή που θα με καθορίσει.
Οταν απλώσει ένας επαίτης το χερι του στον χασάπη και αυτός θα τον διώξει. Δεν χρειαζεται να του αγοράσεις κοτόπουλο όπως εκανα εγώ, απλά να μην γυρίσεις την πλάτη σου. Αλλά και να το κάνεις να δεις μέσα σου καθαρά γιατί το κάνεις. Γιατί δεν έχεις ή γιατί.... και εδώ βάλε ό,τι λογους ταίζεις την ψυχούλα σου για να κρύψεις οτι απλά, δεν θές.
Κοιταω την κάθε επόμενη στιγμή και σε καθε μικρή απόφαση οσο δύσκολη και να είναι, προσπαθώ να ειμαι ειλικρινης με τον εαυτό μου.
Γιατί αν δεν εχω τον εαυτό μου, δεν εχω τίποτα...
1 comment:
Ο καθένας πιστεύω από μας,το ίδιο νομίζει ότι κάνει. Υπάρχουν πάντα και σε όλα δύο (αν όχι περισσότερες όψεις). Ακόμα και στον εαυτό μας. Το θέμα είναι ότι η γραμμή που διαχωρίζει αυτές τις δύο όψεις είναι λεπτή. Και είναι δύσκολο να ξέρεις ποια είναι η αληθινή και ποια η ψεύτικη. Ποια είναι αυτή που πρέπει να προστατέψεις από την άλλη.
Μπορεί να προσπαθούμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να το καταφέρνουμε. Με ποιον εαυτό όμως; Αναγκαστικά είμαστε ειλικρινείς με τη μία μόνο πλευρά του και κοροϊδεύουμε την άλλη. Γιατί είναι δύο πλευρές αντίθετες μεταξύ τους.
Post a Comment